Fundacion |
Ayer |
Hoy
|
Teleclub
HISTORIA
2.-
O CENTRO DE INSTRUCCIÓN E RECREO DE BENQUERENCIA - A SUA
HISTORIA
O
Centro de Instrucción e Recreo de Benquerencia, na
actualidade, sin lugar a dúbida, é o motor da cultura, o
deporte, e da vida social e profesional do pobo de
Benquerencia, pois o redor desta institución xiran case
que tódaslas actividades, lúdicas, culturais e
profesionais dos veciños do pobo e arredores.
A
Sociedade nace alá polo ano 1905, sendo naquela época
edificio destinado a ESCOLAS PRIMARIAS DE ENSINANZA,
nacendo gracias as aportacións dun importante número de
socios fundadores, na sua casi totalidade emigrantes nas
Americas, que mandaban os seus aforros para a nosa terra,
levantandose con ese diñeiro e a participación dun pobo
unido, un gran edificio de estilo colonial, con piso baixo,
e alto; este último dividido en dous locais (escola para
nenos, e escola para nenas).
No
ano 1907, e de igual xeito, construese a actual pista de
baile, e o palco da música, tamén con un tilde colonial
e con unha fermosa pista de cemento decorada en varios
tonos de vermello, de estilo circular, e con escaleiras
laterais que ata ahora, acolleu todolos anos as duas
festas patronais, unha na honra da nosa patrona a Virxen
da Candelaria, e a outra na do patrón San Pedro, ademáis
de soportar un gran número de actividades paralelas,
organizadas polo Centro de Instrucción e Recreo de
Benquerencia.
Logo
co paso do tempo, e coa desaparición das Escolas
Primarias, a sociedade pasa a formar parte da R.N.T. (Rede
Nacional de Teleclubes), época na que a sua vida e dinámica
acadou unha grande importancia na sociedade e formas de
vida déste pobo e dos lindeiros, ademáis de seguir sendo
sede e dando cobixo a Sociedade Gandeira de Benquerencia.
Coa
desaparición dos Teleclubes, O Centro caeo nun compas de
abandono e paralización, que se prolonga por casi unha
decada e media, así a Sociedade non fai frente a ningún
tipo de actividades, e o seu edificio queda practicamente
convertido en ruinas, chove dentro, o tellado está casi
derruido, as fiestras están rotas e sin cristais, as
portas e muros desfeitos, así como un importantisimo
deterioro dos arredores.
Chegado
o ano 1991, e logo de anteriores intentos, un grupo de
xoves, decidimos emprender un ambicioso proxecto de
restauración e dinamismo da sociedade, edificio, anexos,
etc. E logo dos moitos, duros e longos prazos burocrátricos,
faise o primeiro chamamento popular os veciños de
Benquerencia, para que acudan a traballar, física, económica
ou moralmente, na restauración do edificio, arredores,
xardíns, etc.. A resposta non se fixo esperar e de forma
masiva, e sin límites, traballamos forte e
desinteresadamente, cativos de 6 e 7 anos xunto con anciáns
de 93; tanto foi así, que ata o ente da TVG, acudio a
semellante feito para se facer eco delo. Decían os mais
ancians, que non acordaban tal convocatoria de xente dende
que se fixera na zoa o ferrocarril.
Así
perante casi 8 anos, por fin o edificio está pletórico,
e casi rematado, cambiouselle o tellado, e a cangaxe,
adecentouse o peche do edificio, arranxamos o chan da
pista de baile, así como o muro de cierre exterior da
finca, púxose un novo teito e chan na primeira e segunda
pranta do edificio, con madeira de xatoba, fixeronse novas
instalacións eléctricas interiores, así como de
fontaneria, desaugues, etc. colocáronse as aceras
exteriores, arreglouse un fermoso pozo que ten o edificio,
así como fixeronse novos aseos, pintouse o edificio e
anexos, (tanto no exterior como no interior), rematouse un
novo escenario no salón de actos e dotouse dun telón,
restauráronse os móbeis antergos que tiñámos nas
instalacións, fixose unha sala de exposicións, así como
outra serie de pequenos arranxos, non por elo menos
costosos nin importantes.
E
todo esto foi feito con pequenas axudas do Concello,
Diputación Provincial, e da Xunta de Galicia, si ben a
maior aportación foi a feita polos socios, quenes
colaboraron economicamente pero sobre todo co seu traballo,
xa que a maior parte dos traballos foron feitos
desinteresadamente polos socios, sendo ésta sen lugar a
dudas a maior das aportacións.
Ademáis
O Centro conseguio a propiedade da Cooperativa Agricola de
Benquerencia, que fora creada por varios veciños de
Benquerencia, e que contaba con unha finca duns 6.000.- ms.
Cadrados nos que se atopaba unha nave de 20ms x 15ms que
se utilizaba para almacén da cooperativa, así como de
dous anexos mais, que eran utilizados un para un centro de
inseminación artificial, e o outro para bascula de pesado
dos animais. Esta propiedade pasou para o Centro de
Instrucción e Recreo, por cesión da cooperativa, o estar
a piques de desaparecer por falla de xestión a misma, si
ben nestes bens, ata o de ahora, so se poido facer uns
pequenos arranxos, consistentes no arreglo dun dos locais
para convertilo en aula de Informática, e no outro fixéronse
unhas oficinas para o Centro, ademais de facer un novo
local no que se puxeron uns servicios.
Ahora
chegou a hora de rematar definitivamente o escomenzado fai
casi 9 anos, para con elo dar por finalizado aquel fermoso
proxecto que naqueles intres parecía inalcanzable, pero
que coa axuda das institucións e dun pobo unido, xa non o
é.
¡Contamos
con vos, para este último empurrón.!
|
|